We ervaren ons leven in deze wereld als een lineaire tijdslijn, tenminste we ervaren dit zo vanuit ons lokale bewustzijn. Maar wie goed oplet ziet dat de droomtijd ons hier ook in momenten aanraakt. Bij het zien van een vogeltje, bij het horen van de wind door de bladeren. Horen we een andere taal. Een die ons verwonderd, die we herkennen van ver, die ons raakt, waarin alles klopt. Wanneer we hier weer meer verbinding mee maken vlechten we werelden in elkaar. Zoals het levensveld jou in die momenten wakker kust, doe jij dat andersom ook, door waarlijk te gaan zien wat leven is buiten en binnen in jou. Zo openen en verbinden we werelden.
Met mijn werk wil ik je meenemen in het verder kijken en voelen wat er is en wie we zijn. Om onze oorspronkelijke taal verder te kunnen uitbouwen.
Voor wie wil zien.